Herfst


Zaterdag 2 oktober was een dag vol verrassingen. Niet dat ik 50 werd verraste me. Dat zag ik wel zo'n beetje aankomen.
Maar het ontbijt op bed, de vele kaarten (een onbekend gebleven gemeentelid had een email rond gestuurd) het bezoek en de prachtige 50 in appels en peren die ik bij de voordeur aantrof (van hetzelfde anonieme gemeentelid?)
Verrassend was ook een ontmoeting in de ochtend. Ik was bezig een groot zeil te spannen in de achtertuin, toen iemand opeens naast me stond: "Ik zal je even helpen". "Nou ik kan wel een engel gebruiken" antwoordde ik dankbaar.
Met vereende krachten spanden we het zeil.
Mijn helper riep tegen Tineke: "Het lijkt de bedoeinentent van Abraham wel!"
"Die kreeg tenslotte ook een engel op bezoek", zei ik.
En ik weet nu nog beter wat het betekent: Abraham gezien te hebben.

De herfst is een prachtig seizoen. Het seizoen dat ik het levenslicht zag.
Ik ben dus een oktoberkind en zo heet een van de mooiste liedjes van Liserore Gerritsen:

OKTOBERKIND
Oktobermaand, geboortemaand
Je vruchten zijn geoogst
De zoete wijn is in het vat
Het hout gekloofd
Dat is waarom een oktoberkind van kinds af aan voldaan is
Omdat voor haar gevoel het werk gedaan is

Oktoberzon, geboortezon
De zon die ik verdien
Want of hij op- of ondergaat
Is niet te zien
Dat is waarom een oktoberkind net als oktoberbomen
De hele dag het liefste zit te dromen

Oktoberstorm, geboortestorm
Je hebt mijn bed gespreid
Je joeg de wolken uit elkaar
En net op tijd
Heb jij de bomen zo geschud dat zij hun blad verloren
En in dat gouden bed ben ik geboren

Oktoberdag, geboortedag
Als ik geweten had
Dat ik nooit meer zo goed slapen zou
Als in dat bed van blad
Was ik vanaf die eerste dag m'n hele lange leven
Met een glas rooie wijn in bed gebleven

Oktoberkind, oktoberkind
Opdat jij niet vergaat
De allerlaatste zoete braam
Is de eerste die jij eet
Een laatste warme zonnestraal verwarmt jouw eerste dag
En een laatste zwaluw die vertrekt is de eerste die jij zag
Dat is waarom een oktoberkind niet gelooft in laatste dingen
't Zal een herfstdag als een lentedag bezingen

Liserore Gerritsen, op melodie van In Dulce Jubilo

Reacties