dankbaarheid


Vandaag is het dankdag. Midden in de week gaan veel kerkgangers naar de kerk. De streng-gelovigen hebben zelfs vrij. Onze zoon, die in Amersfoort een opleiding volgt, zal denk ik vandaag weinig medereizigers hebben die bij het Van Lodensteyncollege uitstappen. Vergroot weer de kans op een zitplaats.
Dagblad Trouw opende vandaag met een verontrustend bericht dat de aanvragen voor financiĆ«le hulp bij de kerken dramatisch zijn gestegen. Honderdduizend armen kregen vorig jaar hulp van de kerken. We lopen mee met Benny door de winkel. Hij heeft € 4 te besteden en moet daar voor die dag drie maaltijden van bereiden. Niet alleen voor hem zelf maar ook voor zijn twee kleine kinderen.
In het nog altijd lezenswaardige boekje 'dankbaarheid' van Piet Zuidgeest (uit 1974) vergelijkt deze katholieke priester rouwen met dankbaarheid. Dankbaarheid is als het verwerken van winst, zoals rouwen het verwerken van verlies tot doel heeft.
Het leven zelf is danken. Danken om het leven zelf. Dat geschonken is.
En het verhaal van Benny helpt me om dit niet als vanzelfsprekend te beschouwen. En aandacht voor het leven zelf is ook aandacht voor die tallozen die net als Benny onder de grens van een bestaansminimum moeten leven.
In dezelfde krant lees ik dat een bijstandgerechtigde er de komende tijd flink op achteruit gaat. Kan iemand me dit uitleggen?

Reacties