Kind op een voetstuk

Kinderen op een voetstuk. Het is altijd een wat precair plaatje. Kinderen in dienst van grote mensen (mannen?). Afgelopen weekend zag ik de president van Wit Rusland zijn stem uitbrengen. Waarom neemt hij een kind mee?

De autoritaire president Aleksandr Loekasjenko weet zich verzekerd van steun in de Wit-Russische volksvertegenwoordiging. Bij de parlementsverkiezingen van zondag jl. werden uitsluitend vertrouwelingen van hem verkozen. Volgens de kiescommissie was de opkomst 74,2 procent. Tegenstanders van het regime zeiden dat de opkomst veel lager was. De oppositie boycotte de parlementsverkiezingen, waarbij 109 zetels werden verdeeld. Gevolg is dat voornamelijk werknemers van staatsbedrijven, artsen, leraren en voormalige medewerkers van de geheime dienst van de Sovjet-Unie KGB zijn verkozen.

Een kind misbruikt door de macht.
Jaap Zijlstra schreef een mooi commentaar bij het Evangelie (Markus 9, 30vv.) waarin Jezus een kind in het midden plaatst als de leerlingen discussiëren over de vraag wie de belangrijkste is.

TJA
Laten we eerlijk zijn, het gaat erom
dat je de meeste doelpunten maakt,
het meeste geld verdient,
de meeste stemmen wint,
kortom: dat je de meeste bent.

En nu komt Jezus, hij is zo extreem
dat zelfs zijn volgelingen hem niet volgen;
hij neemt een straatkind dat geen aanzien kent,
geen roem, geen macht, en zegt tegen jou
en mij: Minder is meer,

ontvang zo'n kind, dan ontvang je mij,
je ontvangt de minste van alle mensen,
een doelwit van spot, een terechtgestelde,
maar die uit alle dood is opgestaan,
ontvang dit mensenkind, dan ontvang je God.

Tja, Jezus kruist vandaag je pad
en houdt je staande met de vraag:
Dat volgen van mij, wordt dat nog wat ?

Jaap Zijlstra


Een onverwachte en prachtige toepassing vond ik het interview met Arch Desmond Tutu in Collegetour http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1290178
Wauw wat een getuigenis en wat een vreugde!

Reacties