Het nieuwe jaar heeft ruim een week geleden gezegd: hier ben ik!
Oudjaar werd
nieuwjaar.
Carbid schieten, oudejaar, Groningen
‘Hier ben ik’, zegt 2019.
Met minuten van knipogen en
glimlachen. Met uren van ontmoetingen met oude bekenden en nieuwe buren. Met dagen
van licht en donker. Weken van weg zijn en thuis raken bij jezelf of een ander. En maanden
vol van het gewoon alledaagse en het uitdagend onbekende.
Hoe heb jij tegen het nieuwe jaar ‘hier ben ik’ gezegd?
Nieuwsgierig of voorzichtig?
Enthousiast of bang? Of durfde je helemaal niet
‘hier ben ik’ te zeggen?
Het licht, een afbeelding. Kapelraam
Ontworpen en vervaardigd door de Zweedse glaskunstenares Ann Wolff
Wat ik van het nieuwe jaar hoop, is dat ik aan het licht
kom.
Dat ik voluit ‘hier ben ik’ kan zeggen.
Als ik nieuwe mensen ontmoet.
Als
er iets van me gevraagd wordt waar ik tegen op zie maar van ik wel denk dat het
nodig is.
Als mijn leven een wending krijgt die ik niet verwacht had… Hier ben
ik…
Mijn nieuwjaarswens voor jou is:
dat je ook jij aan het licht mag komen.
Dat wat je hoopt en verlangt aan goeds
en vrede jouw deel mag zijn.
Dat er in kleine momenten waar je leven rijk aan
is, iets mag doorklinken van wie je werkelijk bent.
Dat je je ziel daarin kan
leggen of kan ontdekken.
Dat je hart blijft kloppen voor een ander.
Aan het licht komen heeft voor mij als gelovige te maken
met: worden wat en wie God in gedachten had toen ik geboren werd. Ik geloof dat
alle mensen zo gemaakt zijn dat ze op God lijken.
Stel: je leest een goed boek van iemand die jou inspireert.
Dan ga je haast vanzelf leven en denken zoals die persoon.
Zo is het met geloof
ook, denk ik. Je oriënteert je op Liefde en je gaat meer houden van. God zegt:
Ik ben en wij reageren met: hier ben ik.
Je mag er echt helemaal zelf zijn. Ongeacht je geaardheid,
je huidskleur, je status.
‘Hier ben ik’ zegt God: ik hoop dat je een gelukkig mens
bent. Een mens die mooi is, mooi genoeg, mens genoeg om ook ‘hier ben ik’ te
zeggen.
Reacties