[bekijk hier de vlog; voor abonnees: als de link in het emailbericht ontbreekt, en je wilt de vlog bekijken, klik dan op de titel bovenaan het bericht]
In de laatste antifoon van klinkt de naam 'Immanuel': God-met-ons, want dat is wat de kerk gelooft met kerst: dat Jezus 'God-met-ons' uitbeeldt met zijn leven en zijn dood.
Kerst zal dit jaar klein zijn. Op jezelf. Met hooguit één of twee naasten in je nabijheid. Dat is niet fijn, beroerd.
Maar wellicht brengt het ons een beetje dichterbij hoe kerst ooit begon. Toen er nog geen stallen, versiering en kerstballen waren.
Niet dat daar wat mis mee is. Maar soms is het goed weer eens ergens opnieuw mee te beginnen.
De wijsheid en liefde van God wordt geboren als een baby.
Waarom?
Omdat alles wat is, klein begint. Onooglijk, onopgemerkt, ongezien.
En omdat iets nieuws tijd moet krijgen uit te groeien. Op een manier die bij jouw en mijn individuele levensritme en levensweg past.
'God woont daar waar je hem binnenlaat', zei ooit een rabbi toen hem gevraagd werd: 'Waar woont God?'
Het gaat er niet om dat we een plekje voor God inruimen in ons leven. Dat is namelijk onmogelijk: het past niet. Het gaat erom of wij zélf woonplaats van de Allerhoogste zullen zijn.
Schrikt je dat af?
Waar zie jij er iets van dat God in jouw een woning heeft of maakt?
En als je dat te groot vind, kun je ook hiermee klein beginnen.
Immanuel, zo spellen we de naam van Gods liefde met kerst. God-is-erbij. Leg de naam Immanuel maar gewoon naast dat wat er in jouw leven speelt.
muziek: Arvo Pärt | Sieben Magnificat - Antiphonen
Deze blogs en vlogs maakte ik naar aanleiding van het prachtige boekje: O | Esther Maria Magnis | Van Wijnen | 64 bladzijden | € 14,50, verkrijgbaar in de lokale boekhandel (ja, ook tijdens de lockdown).
Reacties