[bekijk en beluister hier de vlog:]
'O Adonai, et Dux domus Israel...' zo luidt de tekst van het tweede keervers in het Latijn.
O Adonai, Heer van het huis Israël,
U liet zich in het brandend braambos aan Mozes zien,
en hebt hem de wet gegeven op de Sinaï;
U liet zich in het brandend braambos aan Mozes zien,
en hebt hem de wet gegeven op de Sinaï;
kom, verlos ons met uitgestrekte hand.
De titel 'Adonai' brengt ons opnieuw terug bij Israël. En wel bij twee momenten uit de geschiedenis van Gods volk die vormend, alles bepalend waren.
Het eerste moment:
De Ene maakt zich bekend. In het vuur van de braambos die niet verteert: IK BEN.
Wanneer was er voor jou een moment dat je iets van eeuwigheid gewaar werd, van vuur dat jou aanstak, maar dat je niet verteerde?
Wanneer had je zo'n OMG-ervaring?
Het andere moment uit de geschiedenis van Israel was de 'wet'-geving. Mozes op de berg Sinai. Hij ontvangt de tien woorden, aanwijzingen voor het goede leven.
Wanneer en waar was er voor jou een moment dat jou duidelijk werd wat je te doen stond?
Had dat met G'd te maken?
Hoe wist je welke keus je moest maken?
Welke richting je moest ingaan?
In dit lied wordt G'd 'Adonai' genoemd.
Hoe is dat voor jou om G'd in een andere taal aan te spreken?
Hij of zij is merkbaar, ervaarbaar, te doen. En tegelijk ontglipt de Ene je. Krijg je er geen vat op.
Hoe is dat in jouw leven?
Deze blogs en vlogs maakte ik naar aanleiding van het prachtige boekje:
O | Esther Maria Magnis | Van Wijnen | 64 bladzijden | € 14,50, verkrijgbaar in de lokale boekhandel
Reacties