Wat je weg geeft, raak je nooit meer kwijt

Een variatie op: "Want wat weg is raak je nooit meer kwijt" (Van Dik Hout)

Aanstaande zondag, 29 augustus 2010, gaat het in de kerkdienst in de Opstandingskerk over indringende woorden van Jezus (Zie Lukas 14, 1, 7-14).
Hij houdt ons met ironie een spiegel voor: waar ben je nu helemaal mee bezig als je alleen met mensen omgaat van wie jij ook iets terug kan verwachten? Of als je angstvallig de beste plek voor je zelf uit zoekt?



Anders gezegd: dien je God omdat het goed is, of is het goed omdat je God dient?
Wat is goed doen? Omdat je er prettig bij voelt? Of omdat door jouw toedoen de wereld er een beetje beter van wordt?

Of doe je goed, zonder bijbedoeling? Zomaar. Leven en geven zonder dat je er beter van wordt.
Wat is trouwens 'beter' in dit verband? Is dat erkenning? Waardering? Een dank je wel? God heeft het toch al lang gezien, met welke intentie je doet wat je doet.

'Liefde streeft maar één ding na: het welzijn van de geliefde.
Het laat alle andere bijkomende verschijnselen voor wat ze zijn.
Daarom is de liefde een beloning van zichzelf.'
Thomas Merton (1915-1968)

Reacties

nynke zei…
Bijzonder, je weblog. Goed idee om me zo vast wat te denken te geven rond de preek vanmorgen. Helaas preek ik morgen zelf in Asperen. Nou ja, helaas: ook leuk/ goed.
Nynke