Van de week heb ik een nieuw woord geleerd: 'generatie-egoïsme'.
De taalprofessor van Trouw, Jaap de Berg, is het kennelijk ontgaan, maar ik dien het hierbij in voor de prijsvraag 'het mooiste-nieuwe-woord-van-2012'.
Het woord verwijst niet naar de huidige generatie Einstein die vaak als egoïstisch wordt omschreven, en ook niet naar puberende tieners die vaak denken dat de hele wereld om hen draait. Nee, gek genoeg slaat het woord op de generatie die juist bekend staat om zijn altruïsme en oog voor milieu, duurzaamheid en rechtvaardigheid. Hoe zo egoïstisch?
Het woord komt ter sprake in een artikel over Amelisweerd, het landgoed ten noorden van Houten en ten oosten van de stad Utrecht. Daar zal opnieuw een stuk bos worden opgeofferd aan de uitbreiding van de snelweg. Landschapsarchitect Klingen is erg laconiek op de vijftien meter brede strook die gekapt gaat worden om automobilisten twee minuten sneller bij Amersfoort of Hilversum te brengen.
Toen de A27 aangelegd werd, liep ik college in het aanpalende universiteitscentrum De Uithof. Aan de protesten heb ik indertijd niet actief meegedaan. Niet omdat ik het er niet mee eens was, maar ik denk omdat ik me niet in die kringen bewoog.
Ik herinner me nog goed hoe verontwaardigd onze hoogleraar ethiek De Knijff was. Niet alleen over de vernietiging van historisch landschap en natuur. Maar ook over de manier waarop daar tegen geprotesteerd werd. De actievoerders plantten jonge boompjes als daad van verzet. "Dat doe je niet" was de verontwaardigde reactie van mijn docent. "Je weet dat die boompjes ook vernietigd worden. Je bestrijdt je tegenstanders met middelen die je zelf verafschuwt."
De Knijff was een goede docent, die me tot op de dag van vandaag scherp en alert houdt voor beide kanten.
Nu dus opnieuw protest bij de liefhebbers van dit landgoed.
Sinds ik in Houten woon, bekijk ik Amelisweerd van de andere kant. Ik fiets en wandel er regelmatig. Ik rijd veel minder auto en al bijna nooit in de spits. Ik heb dus geen ervaring met files al daar. Maar verbreding van wegen vind ik geen oplossing voor volle wegen.
Opvallend is dat Klingen met veel waardering sprak over de inzet van de milieubeweging die ervoor gezorgd had dat de nieuwe snelweg aan de rand van het landgoed werd aangelegd, en er niet dwars doorheen.
Maar met het neologisme 'generatie-egoïsme' verwoordt Klingen de kritiek die hij ook heeft. De actievoerders van toen zijn niet meegaan met hun tijd. Zij proberen de natuur te behouden om daar zelf van te genieten, maar denken niet aan de toekomstige generatie. Hij maakt zich zorgen om het landschap dat verrommelt en niet goed onderhouden wordt. Onder druk van de milieu-lobbyisten durft de eigenaar niet in te grijpen en het landgoed goed te beheren.
Op de site van de vrienden van Amelisweerd lees ik dat onder druk van de Tweede Kamer minister Schultz van Haegen een onafhankelijk onderzoek heeft toegezegd naar alternatieven voor de verbreding van de snelweg. De vraag uit de Kamer komt voort uit twijfel of meer asfalt de enige oplossing biedt en niet meer milieubelastong en -vervuiling met zich meebrengt. Dat lijkt me toch weer geen vorm van generatie-egoïsme.
http://www.trouw.nl/tr/nl/4332/Groen/article/detail/3347772/2012/11/14/Amelisweerd-is-gegijzeld-door-de-natuurbeschermers-van-toen.dhtml
(met dank aan Anja Tekelenburg die me via Facebook op de grappige cartoon attendeerde)
Reacties