Raar stond ik te kijken vorige week dinsdag na afloop van de vergadering in de kerk. Niet dat ik niet gewaarschuwd was. Door de koster in eigen persoon. Door berichten van andere gemeenteleden. Met de regelmaat van de klok werden fietsen bij de kerk ontvreemd.
Nu was het mijn beurt. Balen.
Een korte ronde door de buurt leverde niets op. Wel een gezellige wandeling met een medekerkenraadslid die met me op liep naar huis.
Ach dacht ik nog: gelukkig dat ik de noodzakelijke reparaties nog niet had uitgevoerd. Verbaasd over mijn eigen gelatenheid.
De dag erna aangifte gedaan, nog wat op Facebook gezocht. Je leest tenslotte wel eens berichten dat er verweesde fietsen in de wijk staan.
Vrijdag maar een nieuw tweedehandsfiets gekocht. Duidelijk zichtbaar een overjarig model. Minder geliefd voor
Zaterdagavond ontving een berichtje van een kennis via Messenger: op de FB pagina Houten Helpt Elkaar staat het bericht dat er een 'sportieve herenfiets' al een paar dagen op een eigenaardige plek ergens in De Poorten staat.
Ik met foto op mobiel de wijk in, en ja hoor, daar tegen die heg, bij dat hek, stond hij. Sleutel in het slot gestoken en ik fiets weer op mijn eigen karretje naar huis.
Mij hoor je niet meer over de nadelige kanten van sociale media. Ik zie alleen voordelen. Heel sociaal die Facebook gebruikers! Dank!
Reacties