Letter vreten


Twee meiden van de stepgroep wilden dit keer zelf de bijbelstudie verzorgen. Op de vooravond van het heilig avondje moest het gaan over Sinterklaas.
Een bijbelstudie over een bisschop wiens sterfdag tot op de dag van vandaag gevierd wordt en vermengd is met allerlei heidense gebruiken?
Mijn zegen hadden ze.

De meiden hadden zich goed voorbereid. En allerlei weetjes verzameld. Het werd een boeiend en leerzaam avondje.
Alleen hun uitleg over het eten van (boter- en chocolade) letters bevredigde mij niet.
Als theoloog vond ik dat daar meer in zat. Maar wat?
Tot ik bij Okke Jager (in: Daglicht. Bijbels dagboek; hij heeft het weer van Anton van Duinkerkens legende 'De geschiedenis van sinterklaas') las dat de bisschop van Myra geen boeken heeft geschreven. Hij was namelijk bang dan te veel naar de letter verstaan en aan de letter gehouden te worden.



Op een bisschoppenvergadering (Nicea?) zei Nicolaas: "De geest kan het gespróken woord beter begrijpen dan van het geschreven woord. Zei de engel in het boek Openbaring niet tegen de apostel Johannes: 'Eet de boekrol op'".
Hierop concludeert Nicolaas: "Er worden te weinig boeken opgegeten. Ik zou wel willen schrijven, als ik het doen kon in eetbare letters. Het evangelie wordt meestal beter verstaan in letters van brood dan in letters van steen."
Hierin zit ongetwijfeld een zinspeling op Arius (inderdaad concilie van Nicea, A.D. 325), een theoloog die het evangelie probeerde in te voegen in het wijsgerig godsbegrip van die tijd. Hij bepleitte een absolute, ongenaakbare God. Jezus zag hij als een 'mindere' persoon. De wereld verzaken als een asceet was de levenstijl die Arius voorstond.
Als Arius nu leefde, zou hij tegen een vrolijk heilig avondje met chocoladeletters protesteren als was het ongeoorloofde overdaad. Alleen al dáárdoor (en dus niet alleen door zijn afwijzing van de Drievuldigheid) zou hij laten zien dat hij een ketter was, aldus Okke Jager.
Met zo'n ongenaakbare God kun je geen feestje vieren. Laat staan elkaar met rijmelarij plagen onder het genot van warme chocola en pepernoten.
Het geloof van Arius is niet eetbaar. Ketterijen lijken wel lekker, maar ze zijn uiteindelijk niet te genieten.
Terwijl, dat laat de eucharistie zien, God toch is om op te vreten. Neem en eet. Want God is goed.


Reacties

Unknown zei…
beste Martin,

via google kreeg ik dit bericht gemeld.
Wellicht heb je daar m'n reactie vernomen.
Ik vind het mooi zoals dat allemaal via de actuele media kan.
Hoewel dat voor mij een nieuwe wereld is en ik daar geen "letter vreter" ben, goed dat je daar op stap bent!
Succes!
Aart