Nynke Dijkstra bracht een lied in uit Engeland dat Gert Landman vertaalde. Ik deel het graag. Het verwoordt misschien wel hoe de eerste Pasen was. Geen koren, geen goed gevulde kerken. Angst en verwarring bij een leeg graf. Terwijl langzaam de vreugde doordringt. Mag zo de vreugde van Pasen in ieder huis toch gevierd kunnen worden. Ieder huis een heiligdom.
Paaslied in coronatijd
Dit is een vreemde Pasen,
zo anders dan voorheen:
we bidden afgezonderd,
we zingen thuis alleen.
Met iedereen op afstand,
ook wie de dienst nu leidt:
een lege kerk, een beeldscherm,
wij vieren ver verspreid.
Geen zingende gemeente,
geen hart verrukkend koor,
hoe dringt dan nu de vreugde
van Pasen tot ons door?
Geef elk, aan huis gebonden,
toch de genade om
uw opstanding te vieren:
elk huis een heiligdom.
Niet van een kerk vol mensen
straalt nu de blijdschap af,
maar van het nieuws van vrouwen
die zien het lege graf;
van leerlingen die twijf’lend
naar Galilea gaan,
vol vreugde Hem herkennen:
de Heer is opgestaan!
In alle zorg en moeite
bedenken wij toch wel
wie voor ons heeft geleden,
wie daalde in de hel,
wie daar de weg ons baande,
geen dood die Hem nog bindt;
nu kan ons niets meer scheiden
van Hem die ons bemint.
Wij danken U met Pasen,
als kerk, hoe ook verspreid
en toch uw ene lichaam,
U dienend wijd en zijd.
Door thuis of bij een ziekbed
te zorgen voor elkaar
wordt hier het nieuws van Pasen
ook in ons leven waar.
tekst ‘This Easter celebration’ 2020
geschreven door Carolyn Winfrey Gillette
vertaald door Gert Landman in april 2020
te zingen op ‘Zolang wij ademhalen’ Lied 657
of evt. ‘De ware kerk des Heren’ Lied 968
Reacties