De afgelopen twee jaar volgde ik de opleiding missionaire
specialisatie. In een serie van drie artikelen wil ik iets laten zien van wat
deze nascholing me gebracht heeft. Het heeft mij geholpen ontvankelijker te
zijn voor signalen van Gods aanwezigheid in het gewone leven en in ontmoetingen
met anderen. Het geeft me meer lef in gesprek te gaan met afhakers en het
verlangen achter hun kritische vragen te horen en te honoreren.
Boodschap aan mensen
In dit tweede (en ook in het afsluitende, derde) deel ga ik in
gesprek met zoekende twintigers en dertigers die de kerk verlaten hebben. Iets
van geloof hebben zij in hun DNA als een herinnering die ze niet kwijt willen
maar die hen weinig of niets meer zegt. Ze hebben geen aansluiting meer met de
kerk. Ze aarzelen of ze zich gelovig (mogen) noemen.
Het gesprek voer ik aan de hand van de documentaireserie ‘Holy
Shit’ die Marjon Moed maakte voor Lazarus, online-magazine van de EO. Lazarus
biedt dagelijks inspiratie aan mensen die vragen durven stellen over, worstelen
met, maar ook houden van het christelijk geloof. Het is een platform voor
christenen binnen én buiten de kerk die zoeken naar relevantie, vernieuwing,
emancipatie en sociale gerechtigheid. Zie https://www.lazarus.nl/
Marjon Moed (ze noemt zichzelf een creatieve ‘mogelijkmaker’) vraagt
zich af: ‘Moet ik nog iets met het christelijk geloof?’ Ze heeft een degelijke
christelijke opvoeding genoten. Maar is van de kerk af. Ze onderzoekt door
middel van ontmoetingen met mensen binnen en buiten de kerk of ze ook van God
los is.
De serie leert me een zevental lessen met het oog op de missie van de kerk.
Ik raad je aan overigens aan vóór je verder leest de serie eerst
zelf te bekijken. Het liefst met anderen. Want het biedt boeiende gespreksstof.
1 Ga op taalles
De taal en vorm van ‘Holy Shit’ prikkelen me. Het format van een
vlog en de aanstekelijke persoonlijkheid die Marjon is, maken het thema licht
en toegankelijk. Humor combineert zij met inhoud, openheid met diepgang.
Ik kan denken: het is mijn taal en stijl niet. Maar het is te
gemakkelijk om het gesprek niet aan te gaan omdat de vorm die je gesprekpartner
kiest je niet aanstaat. Leer haar taal spreken. Bovendien kan ik ervan leren wat
betreft de manier waarop we ons in de kerk presenteren: het mag best wat
spannender en uitdagender.
2 Voel de pijn
Marjon staat model voor al die mensen die geruisloos door de
achterdeur van de kerk verdwijnen. Het is de pijn van ouders en grootouders.
Het is mijn pijn als ik de Marjons hoor zeggen dat het in de kerk niet over hen
gaat. Het is de pijn van gemis en verlangen dat ook ik ken, al ben ik gebleven.
De blijvers houden het uit, de ene keer geduldiger dan de andere keer. Ook bij
wat onaf is en teleurstelt, bij lege vormen en onverschilligheid.
De eerlijke vragen die Marjon stelt, zijn ook de vragen van andere
generaties. Al zal niet iedereen die vragen zo duidelijk stellen. Het sluit aan
bij een breed ervaren geseculariseerd levensgevoel: we leven in een wereld
waarin God niet te vinden is.
Reacties