Samuel Wells begint zijn boekje met een waarschuwing: “This is a short book but it may not turn out to be a quick read.”
Het roept mijn alertheid wakker. Opletten, want wat klein en simpel lijkt, hoeft dat niet te zijn.
Een kort, geen vlot boekje. De weinige woorden doen vanzelf de pas vertragen.
Dat is wat ik zoek in deze veertig dagen. Naar binnen kijken, zoeken naar mijn ziel.
Kun je van lezen over nederigheid nederig worden? Alleen -vermoed ik- als inhoud en vorm gaan samenvallen, als lezer en het gelezene versmelten. Dat de woorden die ik lees en tot me neem, in mij uitwerken wat ze voor ogen hebben.
Lezen als me laten omvormen. Dit boekje en de schrijver kies ik tot mijn gids voor de weg naar Pasen. Laat ik me bij de hand nemen? Ook als ik op plekken uitkom, waar ik liever niet kom?
Dat vraagt overgave. Vertrouwen.
Overgave aan wat? Vertrouwen in wie?
(ik aarzelde of hier ik een hoofdletter zou schrijven... en bedenk me opeens dat dat er helemaal niet toe doet. Als iets of iemand heilig is, dan is dat zo. Punt. Dat draagt eerbied in zich zelf. Wie zal onderscheiden tussen wat goddelijk en wat menselijk is?).
Vertrouwen dus. Maar zover ben ik nog niet. Dat is ook niet een uitgangspunt, geen vertrekpunt. Vertrouwen win ik door te gaan. Kome wat komt.
Eerst zal ik mijn gehaastheid en mijn onrust, mijn oppervlakkigheid en mijn angst voor de leegte onder ogen moeten zien.
Elke dag van de 40dagen schrijf ik wat mij me opkomt bij het meditatief lezen van Samuel Wells | Walk Humbly: Encouragements for living, working, and being by . Verkrijgbaar bij de lokale boekhandel (vertaling: Leef dichtbij God | Van Wijnen, Franeker).
Reacties