Wat Wells schrijft over liefde raakt me. "liefde gaat niet over beheersing; ze is juist de bereidheid, de drang, het besluit om te wachten met aandacht en geduld, geduld met dat andere dat met al zijn verlokkingen, verlangens en verwachting niet vervult of op een verschrikkelijk manier vriendelijkheid en welwillendheid ondermijnt." [pag 8; 15/16]
Het raakt me omdat het een wereld opent voorbij berekening en controle. Een ruimte van improvisatie en volhouden. Vol-harden dat ook. Omdat er veel in mij is dat die liefde kan ondermijnen en uithollen.
En toch is er de veronderstelling van "toeval die onder de beschutting van liefde valt". Liefde rekent met wat óók kan gebeuren. Noem het een wonder. In ieder geval verwondering.
Laatst las ik Jim Forests biografie over Dorothy Day | Alles is genade, de oprichtster van The Catholic Worker. Ze weet zich geïnspireerd door Dostojewski's Misdaad en Straf. Onder haar meest geliefde passages zijn die van Vader Zossima, een oude en wijze monnik. Hij spreekt over radicale liefde, en over hoe allen met elkaar verbonden zijn.
Dorothy Day citeert deze vaak de woorden van Zossima, als een soort mantra: “Actieve liefde is iets hards en verschrikkelijks vergeleken met liefde in dromen.”
Dat houd je alleen vol, dat kun je alleen leven als je ook weet van wat Christian Wimans | Mijn heldere afgrond noemt: 'Liefde heette mij welkom'.
Elke dag van de 40dagentijd deel ik een leeservaring bij Samuel Wells | Walk humbly. Encouragements for Living, Working, and Being | ISBN9781786221506 | Gebonden | Canterbury Press Norwich | 2019 | € 19,95 | ebook € 12,09
Verkrijgbaar bij de lokale boekhandel.
[Er is ook een Nederlandse vertaling: 'Leef dicht bij God' | Van Wijnen, Franeker | 2020 | ISBN: 9789051945768 | € 12,50]
Reacties