Gisteren was ik op een basisschool om daar in de verschillende groepen het verhaal van Pasen te vertellen. De kinderen zongen enthousiast, ze luisterden met aandacht. In de laatste groep, groep 8, hadden de leerkracht en de leerlingen zich goed voorbereid. Al gauw ontspon zich een boeiend gesprek. Waarom noemen we Goede Vrijdag 'goed'? Waarom we een zondebok kiezen die weggepest wordt. Hoe 'waar' is het verhaal van God en Jezus? Wat het betekent dat iemand de fouten van anderen op zich neemt. En welke blauwe plekken dat achterlaat. En hoe dat geheeld kan worden.
Wat een geweldige groep! We luisterden naar elkaar, leerden van elkaar en deden mooie ontdekkingen.
De leerkracht stelde voor met een gebed te af te ronden. Eén van de kinderen zei: "thuis bidden we niet meer voor het eten. Alsof er iets veranderen moet. We bedenken nu steeds iets waar we voor kunnen danken."
Dat vond de leerkracht een goed idee. Elke groepje schreef één ding op waar de kinderen voor wilde danken.
"Deelnemen aan het lichaam van Christus betekent .... dat je deelneemt aan het leven van God ... dat je aard en bestemming herontdekt en tegenkomt" [schrijft Samuel Wells op pag 59].
Dat ervoer ik die ochtend op de Berkenschool, Hoogland.
Vanavond vieren we de eucharistie, letterlijk 'dankzegging' voor wat de Ene geeft. In Jezus. In elkaar. In de leerlingen van een basisschool in Hoogland.
De tafel thuis en bij de viering van de Maaltijd zijn uit het zelfde hout gesneden.
Elke dag van de 40dagentijd deel ik een leeservaring bij Samuel Wells | Walk humbly. Encouragements for Living, Working, and Being | ISBN9781786221506 | Gebonden | Canterbury Press Norwich | 2019 | € 19,95 | ebook € 12,09
Verkrijgbaar bij de lokale boekhandel.
[Er is ook een Nederlandse vertaling: 'Leef dicht bij God' | Van Wijnen, Franeker | 2020 | ISBN: 9789051945768 | € 12,50]
Reacties