De post brengt me het nieuwe nummer van Met Andere Woorden, Vakblad Bijbel en vertalen. De datum van bezorging, 4 oktober, de feestdag van Franciscus van Assisi, lijkt zorgvuldig gepland of is het toeval? Hoe het ook zij, het themanummer gaat over groene uitleg van de bijbel. Een mens-gerichte, antropocentrische uitleg, waar alles draait om de relatie tussen God en mens, is toe aan correctie. Kunnen we bijbel lezen met de oren van de chimpansee of de vliegenzwam? Zijn wij intelligent genoeg om de intelligentie van andere schepsels te ontdekken? Horen we het roepen van de schepping?
Al langere tijd wordt er door verschillende schrijvers gepleit voor een groene theologie. Na de bevrijdings-, de feministische, de queer-theologie is het opnieuw tijd om onze vooringenomenheid onder de loep te nemen en onze bril bij te stellen. Hebben we ons niet alleen aan de schepping vergrepen maar ons ook de Bijbel imperialistisch toegeëigend?
Een mooi citaat:
"De lof van de schepping herkennen betekent dat we een instrumentele visie op de natuur achter ons moeten laten. Alle schepselen bestaan tot eer van God, en we leren op deze manier naar de niet-menselijke schepselen te kijken en een glimp op te vangen van hun waarde voor God, die niets te maken heeft met hun nut voor ons, als we leren om ons bij hen aan te sluiten in hun verheerlijking van God." (Richard Bauckham, Living with Other Creatures. Green Exegesis and Theology, Milton Keynes 2012.
Van Franciscus wordt verteld dat hij preekte voor de vogels. Maar hij liet het niet bij de bloemetjes en de bijtjes. Hij richt zich ook tot een roofzuchtige wolf. Die bedreigt de stad Gubbio en de bewoners zijn doodsbang.
De illusie dat wij mensen heer en meester zijn over stad en land, cultuur en natuur, is in Gubbio in duigen gevallen. Een alles verslindende wolf heeft die droom in stukken gescheurd. Ze willen de wolf verjagen en het liefst doden. Franciscus is hierdoor geraakt, maar niet omdat die menselijke droom in duigen viel. Hij opent de ogen voor de realiteit. We leven niet in een maakbare wereld. Wolven bestaan. En dat echte wolf dat is je zelfzucht. Als je die niet in de bek durft te kijken, zul je niet in vrede leven. Niet in harmonie met de natuur.
Zowel de wolf als de inwoners van Gubbio worden aangesproken als broeders en zusters. Maar ze krijgen er ook allebei van langs. Geweld komt voort uit nood, uit angst, uit gebrek. Het gevaar komt niet van buiten, maar huist in jezelf.
[het verhaal van de wolf van Gubbio maakt deel uit van de Fioretti, en je kunt het hier vinden]
Reacties