De prachtige Marokkaanse film ‘Adam’ vertelt over over de bijzondere ontmoeting tussen een weduwe, haar 8- jarige dochter en een alleenstaande aanstaand moeder.
De laatste, Samia, hoogzwanger, klopt vergeefs aan bij talloze huizen in de havenstad Casablanca. Niemand wil haar werk of onderdak geven. Je ziet de vrouwen kijken: die slet. "Onvoorzichtig geweest, hé; ja, dan moet je het zelf maar weten".
Is Samia verkracht? Was het een one-night stand vol passie en gloed? Was het overspel? Is ze in de steek gelaten? Het zijn gesloten vragen zonder antwoord.
Ten langen leste gaat er één deur open. Niet van harte. Met tegenzin en argwaan geeft Abla de vreemdelinge onderdak. “Nou, vooruit, ik kan je niet op straat laten slapen. Voor één nacht is hier een bed. Morgen moet je weer gaan.” Abla is weduwe en alleenstaande moeder van Warda. Ze voorziet in hun levensonderhoud met een kleine bakkerij aan huis.
Je begrijpt het al, die ene nacht wordt een langer verblijf. Heel langzaam zien we de vrouwen nader tot elkaar komen, hun harnas van afweer afleggen. Met liefde kneden hun handen het deeg voor de heerlijkste baksels. Het maakt gebalde vuisten los en de verstarring ontdooit.
Dan wordt het kind van Samia geboren. Het huis van rouw wordt een geboortehuis. Maar haar kind aanvaarden kan ze niet. Afstaan voor adoptie is haar enige optie. Ze wil niet dat haar kind opgroeit als bastaard. Ze heeft genoeg afwijzende en priemende bikken gezien. Ze voedt het kind niet, laat het urenlang huilen, weigert hem in de armen te nemen.
Dan uiteindelijk, met dezelfde aarzeling waarmee Abla haar binnenliet, legt Samia hem aan de borst en dan komt het verlossende woord: ‘Adam moet hij heten.’
Dit verhaal doet me in deze adventstijd denken aan wat Jozef overkomt. Er is onverwacht een streep getrokken door zijn droom van een onbezorgde toekomst met zijn Maria. Maria blijkt onverwacht zwanger en Jozef is niet de verwekker. Wat moet hij doen?
Net als Samia besluit Jozef afstand te doen en in stilte weg te gaan bij Maria. Hij wil haar niet te schande maken. Hij wil haar beschermen tegen de roddel van mensen. Wellicht wil hij ook wel dat zijn boze onmacht het niet wint van zijn liefde.
In de nacht is er een droom, die niet te organiseren stem van buiten. God geeft het zijn beminden in de slaap, zegt de Psalm.
De engel zegt: “Wees niet bang. Er speelt iets dat je nog niet begrijpt. In Maria is iets verwekt dat al jouw plannen en dromen te buiten gaat. Raak niet in paniek, ook al snap je er geen snars van. In haar groeit een geheim, het geheim van Gods plan, van Gods redding. Jozef, blijf bij Maria en aanvaardt het kind als jouw zoon en geef hem een naam: Jezus." Door net als Samia het kind een naam te geven, kiest Jozef voor hoop en toekomst.
Gebeurt ook in jouw leven iets onverwachts dat jouw plannen overhoop gooit? Loop dan niet weg. Het lijkt alsof jij buitenspel gezet bent, maar je hebt een rol te spelen. Je bent bedoeld voor de droom die God in jou gewekt heeft.
Je hebt wat te doen. Handel je uit angst of uit hoop? Herken jij de aarzeling? Waar voel je afweer? Durf jij desondanks de deur op een kier te zetten?
om je op de echte drempels op je gemak
te voelen bij je ambivalentie,
en je dwars door de gloed van je tegenstrijdigheden heen
aangetrokken te voelen tot nieuwe richtingen.'
Cast:Lubna Azabal, Nisirine Erradi, Douae Belkhaouda, Aziz Hattab
Genre:Drama
Lengte:98 minuten
Land:Marokko
Jaar:2019
Reacties