Het leven in één woord: voort

Theater aan de Slinger was voor iets meer dan de helft gevuld. En toch prees de zanger Houten dat er zoveel 'liefhebbers van het donkere lied' deze vrijdagavond op zijn muziek waren afgekomen.
Het typeert het zwartgallig optimisme van Alex Roeka. 
Maar het werd geen donkere avond. De tonen van cynisme verraden hoop en optimisme. Hij opende niet voor niets met 'Ik wil leven'. 
Tijdens een zelfgekozen sabbatical raakte hij meer en meer verdwaald in de kroegen en krochten van het leven. De psychotherapeut bij wie hij te rade ging, stuurde hem weer de studio in en het podium op: voort! 
"Wat wil je zeggen met je liedjes?, was zijn vraag. 
"Ik wil leven - het dient toch nergens voor."  
Het is ook het openingsnummer op zijn tiende album 'Voort'. Het voorlopig hoogtepunt van zijn oeuvre. 

De avond ervóór was hij in De Wereld Draait Door om 'De Enkeling' van Jules de Corte een plaats te geven in het Nederlandse Songbook. Wij kregen het (nu zonder autocue) te horen als toegift op een bijzondere avond. Een veelzeggende keus: 

"De enkeling staat op, omdat ie zelf zijn weg wil kiezen
Hij vecht tegen het monster van de middelmatigheid
Hij zal zolang ie leeft bij voorbaat elk gevecht verliezen"

Zo vrij kiest Roeka zijn weg en zijn woorden. Hij is het verlies voorbij, zoals iemand die het monster van de leegte in de ogen heeft gezien. 

Veel van zijn liedjes leidt Roeka in - humoristisch en spitsvondig. "We leven allemaal boven een afgrond en iedereen heeft een manier om uit de muil van die diepte weg te blijven". Voor de één is het voetbal. Voor Roeka zijn het zijn liedjes en (eerlijk!) het applaus.
"De geschiedenis speelt zich af achter onze rug. We denken er invloed op te hebben, maar hebben dat niet: ander zou een psychopaat nooit de leider van het machtigste land ter wereld kunnen worden."
Zo prikt hij talloze illusies door om te zeggen wat is. Maar hij wil niet somberen. 
De lange ballade 'De Gouden Rattenval' knipt hij in drieën. Om zo ruimte te maken voor zingen in de storm: 'Gezegend zij die blijven hopen - ook als er geen hoop meer is'. 
'Gezegend in de rafels van het weten de poëzie kunnen blijven zien'. 

Voort! zei zijn psychiater toen Roeka dacht van een sabbatical gelukkiger te worden. Niks navelstaren, niks tot jezelf komen, ga weer schrijven en zingen!
Dat klinkt activistisch maar zijn liedjes zijn filosofisch beschouwend, kwinkslagen bij je neiging jezelf en het leven al te serieus te nemen.
In 'Moeder' blikt hij (wee)moedig terug op gemis en gemiste kansen. Het is tegelijk een hartverscheurende kreet: ‘kijk nog eens goed naar uw verloren zoon’. Die herwonnen relatie geeft ruimte om los te laten. 'Om die diepe band te voelen onder alle praten - om u te kunnen laten gaan'. 
En om naar zichzelf te kijken: rauw en eerlijk, maar ook licht, mild en vergevingsgezind.

De illusies van het leven met zijn beperkingen worden prachtig vertolkt in 'De Schoonheid Van Mijn Val'. Een mild-kritische correctie op het ideaal van perfect-zijn dat we vaak vertalen in middelmatigheid. "Misschien word ik wel onsterfelijk door de schoonheid van mijn val".

Roeka is een dichter die zingt. Een beschouwer van het leven dat ongrijpbaar is. En onzegbaar vermoeiend zou de Bijbelse Prediker zeggen. 'We zijn maar een flinkering ... elk moment is van alles opnieuw het begin' (Lied Voor de Komende Tijd).


  
Hij begeleidt zichzelf op gitaar en banjo, basaal en zonder opsmuk. Met een donkere, krachtige stem. Zijn teksten worden versterkt door zijn begeleiders. Ook bij hen niet meer dan strikt nodig. De aanstekelijke percussie van Jeroen Kleyn die ingetogen én met brede gebaren het ritme accentueert en vaart (voort!) maakt en multi-instrumentalist Reijer Zwart die 'de beste solo' van dit tournee speelt.

Opvallend veel Bijbelse beelden passeren: "maak van het water in mijn kruiken uitgelezen rode wijn; en geef glans aan het gedrocht van mijn eindeloze tocht door de woestijn" (Mooie Meid). "Ik wil aan je kruishout sterven" (Nog Eenmaal Zoals Toen). 



Roeka bedankt het Houtense publiek en complimenteert het intieme Theater Aan De Slinger met de mooie akoestiek. Direct na het optreden verkoopt en signeert hij cd's. Met een zweetdruppel aan de neus praat hij geamuseerd en oprecht geïnteresseerd met zijn gasten. 

Gaat voort! Geef niet op! 







Reacties

Margaret Paige zei…
Jammer dat ik het gemist heb. Ik heb hem al 2 keer eerder zien optreden in Houten. Een zanger die mijn hart en ziel bereikt - net als Jacques Brel