In London, waar ik ooit op verkenning was met een groep collega's las ik de aankondiging van een Blue Christmas-viering: een kerkdienst voor wie tegen de kerst op ziet.
Collega Rebecca Onderstal maakte er vorig jaar een themadienst van in Houten. Het raakte bij velen een snaar.
Kerst voor wie zwaarmoedig wordt van alle opgeklopte gezelligheid.
Kerst voor wie ook de ongezellige kant wil laten zien.
Voor veel mensen zal Pasen dit jaar ook geen uitbundig feest zijn geweest.
De kerken bleven leeg. Geen familie en vrienden over de vloer. Niet gezellig met je kleinkinderen paaseieren zoeken. Op je zelf en afstandelijk.
En wat verlang je nu naar een omhelzing!
Beloken Pasen, een week na eerste paasdag, is de dag van Thomas, de vragensteller, de laatkomer. Thomas lijkt een party-crasher. Maar hij stelt een eerlijke vraag. Is het ook Pasen als Pasen niet past?
Over the Rhine verwelkomt in het lied All My Favorite People mensen als Thomas - zonder zijn naam te noemen. De twijfelaar, de verwonde die de wond wil voelen van Jezus mag er zijn: "Is mijn pijn ook die van jou, Jezus?"
We zijn allemaal beginners, brokkenpiloten in de liefde.
Het voelt weldadig aan.
Ik beweeg voorzichtig mee op de swingende bluesy klanken.
Mezelf optillen kan niet, maar dit lied draagt me.
"I just want to hold you and let the rest go".
Reacties