[Vincent van Gogh, De barmhartige Samaritaan, naar Delacroix, Kröller-Müller Museum]
Vriendelijk zijn lijkt bij uitstek een deugd die op anderen gericht is.
Zo schrijft Wells er ook over: het is de kring van je familie en vrienden (we gaan er maar even vanuit dat je voor hen vriendelijk bent) iets groter maken. Je reikt ze de hand, zet de deur open, knikt en spreekt hen vriendelijk toe - als een gebaar van verwantschap. Of om de afstand te verkleinen. Alsof zij ook bij die binnenste cirkel horen.
Sta eens stil bij momenten dat iemand op die manier vriendelijk voor jou geweest is, vraagt Wells (pag. 94 / 76). Hoe was dat?
Als ik dat doe, dan denk ik vooral aan onverwachte momenten dat iemand stil hield en doorvroeg. Op een manier die zei: 'hoe is het nu echt met je?' Wat een weldaad om dat te ontvangen.
Hoe vaak onthoud ik die vriendelijkheid aan mezelf?
Ik neem me voor vandaag voor mezelf te beschouwen als de eerste onder de anderen die ik eerbiedig. Dat lijkt egoistisch. Maar het is welbegrepen eigenbelang. Als ik mijn hart open voor mezelf, doe ik dat ook voor een ander.
'Behandel anderen steeds zoals je zou willen dat ze jou behandelen' (Jezus). Wat een verademing dat je die zin ook kan omdraaien.
Elke dag van de 40dagentijd deel ik een leeservaring bij Samuel Wells | Walk humbly. Encouragements for Living, Working, and Being | ISBN9781786221506 | Gebonden | Canterbury Press Norwich | 2019 | € 19,95 | ebook € 12,09
Verkrijgbaar bij de lokale boekhandel.
[Er is ook een Nederlandse vertaling: 'Leef dicht bij God' | Van Wijnen, Franeker | 2020 | ISBN: 9789051945768 | € 12,50]
Reacties